Lost in Paradise @ Andamans en.....getrouwd!

Na de koude nachten in het noorden besluiten Carmen en ik om naar de zon te reizen. Waar Hanko haar energie beschreef als de noordwestelijke wind en de mijne als de zuidoostelijke, blijken we een perfecte combinatie als het gaat om samen dingen aanpakken. Binnen een paar uur zijn onze backpacks gepakt, laatste cadeautjes gekocht en hebben we tickets gekocht voor.... The Andaman Islands!!!

Na een helse reis (waar ik een gekneusd staartbeentje aan over heb gehouden) zitten we eindelijk in het vliegtuis. Felblauwe turkoise zee en talloze eilandjes liggen enkele meters onder het vliegtuig te wachten op.... mij!

Eenmaal in een resort met bamboohutjes aangekomen nemen we een duik in het water... We've made it to paradise! Kokosnootmilkshakes, iedere dag verse tonijn, gegrilde vis en gamba's, heerlijke fruitsalades, layed back people en niet te vergeten: beach number 7: verkozen tot het mooiste strand van zuidoostazie. Mijn huid wordt met de dag bruiner en gemoedstoestand stijgt tot plus tien. Ik denk aan de woorden van de Dalai Lama: externe omstandigheden zijn geen langdurige bron van geluk. Nou sorry mister Lama, dan bekeer ik me voor deze drie weken tot hedonistisch zon, zee en strand geluk!
De twee winden blijken toch te verschillend en botsen. Carmen en ik gaan ieder onze eigen weg en het voelt goed. Ik vermaak me kostelijk en op mm scooter cross ik het hele eiland over en iedere dag ontdek ik weer iets nieuws. Afgelegen witte zandstranden dagen me uit en als een kleuter bouw ik zandkastelen en zeemeerminnen. Het kan me geen reet schelen wat iedereen ervan vindt! Want niemand ziet me! Ik ben lost in paradise op een verlaten zandstrand! Ik zoek naar schelpen en vind mijn halve schelpencollectie terug op het strand. Ik voel me als het meisje in Blue Lagoon. Net een film! Alleen ik loop niet in mn nakie maar heb een bikini aan. Dat is maar goed ook want tegen de kerst aan wordt het steeds drukker qua Indische toeristen. Om de haverklap zwalken groepjes Indische mannen over de drukker bezochte stranden om westers vlees te checken. Normaliter negeer ik ze gewoon, maar dit groepje is wel erg brutaal. Zonder enige gene pakken ze hun mobieltjes om een foto van me te maken. Ik schiet omhoog als ik het merk en zeg:Don't you have any respect?? Don't make pictures of me! Ze beginnen te lachen en eentje zegt: You married madam? Traveling alone madam? Rood van woede roep ik: No, should I be married or to be respected in this country??!! Doodserieus zegt de oudste van het groepje: Yes it is better to be married in India.

Okee. I got it. Vanaf nu ben ik getrouwd. Sterker nog ik ben op huwelijkreis in India. De ring die ik van mijn moeder voor mijn 21e verjaardag heb gekregen heb ik verplaatst naar mijn rechterringvinger als bewijsmateriaal. And where my husband is? He is in the resort. He is training. He is Netherlands number 1 boxer. You want to meet him?

Geloof me, het helpt!!! Als de kippen zo snel zijn ze weg. Ik heb nergens meer last van!!

kokoskusjes van Mac Fleurie!