bommetjeeeeee

Zoooo, eindelijk weer eens een berichtje van d’n fleurie.

En godogodogod wat ben ik verdrietig.
Geen carnaval in Tullepetoanestad.
Anna en annie hebben er speciaal een liedje over geschreven: Kheb heimwee naar carnaval.
Nou dat heb ik zeker. Eimwee naor al die leutige mense woar ik zo gezellug un pilske meej kan pakken...naar al jullie mooie, grappige, creatieve outfits...alle bezopen verhalen...loempiaatjes eten op de markt, schrob-schrob-schrob-schrob-schrobbeler, Corne op het Swaree, Ruben in de krant, Marloes en de kip in the neverending story: wie was er nou eerder, de kip of het ei?, Nikkie als VKD, Jordilicious die in zn korte rokje nagefloten wordt door mannen van zuidelijke afkomst, casa Rudi waar altijd een vette hap te krijgen is...., De Moriaan met Rien en Lizz als die-hard-feestbeesten.... de meneer en de mevrouw van wie we niet weten wie het zijn omdat ze helemaal verstopt zijn onder belletjes en stickertjes en stofjes (en hun hondje!).... O ik ga het zo missen...

Een schrale troost....
Hier in Suri is het altijd carnaval.
Jaren ’90 stretch-spijker-cat-suits, stripschoenen met pinhakken van een halve meter (alleen verkrijgbaar een glimmend zilver en sparkling goud), panterbroeken met bijpassend gilletje, je ziet het hier allemaal voorbij lopen.
Het motto lijkt hier echter niet te veranderen: Pimps en Hoors!
Ik heb zelf al een paar hoerenhakken aangeschaft en er een hele halve avond op gelopen.
Om een carnavalsoutfit zit ik hier dan ook niet vergeleken met al die glimmende leggings, glijdende sleehakken en topjes die net je tepels bedekken.
Het carnavalsfeestje wordt pas compleet als we voor een pruik gaan zoeken.
Die heb je hier namelijk heel veel in Suriname.
Net als hairextensions, nepvlechtjes, ingeweven haarstukken.
Heel grappig als je af en toe na een wild feestje een paar vlechtjes van verschillende diktes en lengte verspreid op de vloer ziet liggen...

Zo.
Nu ga ik mezelf in het zwembad gooien.
Bommetjeeeeeeeeeeee!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!