blinde-geleide-negers en roze kokospannekoeken

Zo.
Waar moet ik beginnen??
Er komt zoveel op je af de eerste dagen...
Ik zou liegen als ik zou zeggen dat de eerste dagen geweldig waren, want dat was niet het geval. Ik miste alle lieve mensen die ik in Nederland (en Mallorca :) had achtergelaten.
Gelukkig heeft het afgelopen weekend veel goedgemaakt. Pas sinds dit weekend heb ik de smaak van Suriname te pakken!

Vrijdagavond ben ik voor het eerst Paramaribo ingegaan met wat mensen om lekker wat de drinken en te ontspannen.
Eindelijk was het tijd voor echt Surinaams eten aan de Waterkant: roze kokospannekoeken en pittige kipsateetjes. Glazen literflessen Parbobier uitgeschonken in plastic bekertjes bevorderden de spraakzaamheid en samenhorigheid. Jammergenoeg konden de Mojito's niet tippen aan die van Mallorca :( Ach ja, Mallorca he...

De volgende dag gingen we met een busje vol bakra's naar White Beach aan de Surinamerivier, ietsje buiten Paramaribo. Spontaan kreeg ik een Surinaamse familie Moksi Alesi aangeboden, zoooo dus dat is dus de Surinaamse gastvrijheid waar ik zoveel over gehoord had. Het smaakte heerlijk totdat ik een Surinaams paprikaatje (dacht ik) opkauwde. Dat was dus een hete peper, dus al die Surinamers lagen in een deuk toen ik een halve fles Fernandes naar binnen klokte!

's Avonds ben ik met Lana, Eveline en Jelske naar het Onafhankelijkheidsplein gegaan waar een groot feest was i.v.m. de marathon: feestjeee!!! Later op de avond zijn Jelske en ik met vrienden van haar naar Zanzibar gegaan om wat de drinken en door naar ZaZaZou om te salsa-dansen. Supergaaf! Plotseling stond er een grote neger voor mijn neus. Type grote-blinde-geleide-neger. Helaas Sietske!Hij zei met mij te willen dansen 'omdat hij zag dat ik dat wel goed zou kunnen'. Uhu. Met knikkende knieen de dansvloer op, maar wonderbaarlijk genoeg ging het eigenlijk fantastisch. Wauw, dit had ik nog nooit meegemaakt. Wat een passie en vuuur zit er in die dans! Dat dit met de ervaring van mijn danspartner te maken had, bleek al snel: hij heeft een eigen dansschool.

Rond 6 uur 's ochtends kwamen Jelske en ik thuis en de volgende ochtend kwam John (een van Jelskes vrienden, ontzettend aardig)komt uit Colombia, ons ophalen om naar een huisje aan de Surinamerivier te gaan met nog 2 vrienden van hem. Wat een zondag was dat! Het huisje was van een Surinaamse familie, die zo ontzettend gastvrij was! Kinderen waren aan het spelen, kip op de bbq, met een glas rum in de hangmat en af en toe dobberen in de Surinamerivier. Dit is het leven!

Ja wat moet ik nog meer vertellen...
O ja, ik werk hier ook nog.
En dat is best wel leuk.
O ja, en ik sta ook in de Surinaamse krant, er is een foto gemaakt tijdens het stappen. Lachen!!!!

Ik hou jullie op de hoogte en in het volgende mailtje zal ik iets meer over Suriname zelf en mn werk vertellen, want tja, eigenlijk ben ik een heel serieus meisje. Maarja, ik word hier gewoon door iedereen meegesleept he.

Whahaaa!!!

Heel veel kusjes aan iedereen,
speciaal voor mijn allerliefste zusje van wie ik een prachtige Suri-onderbroek heb gekregen!


Kus,
D'n fleurie